e chegamos ao final. Andamos a romper a cabeza coa relación entre étitca e a política. Temos moito que buscar e, coma sempre, precisamos da vosa axuda,
Moios beixos
martes, 23 de maio de 2017
xoves, 15 de outubro de 2015
BREVE HISTORIA DE GALICIA
BISPOS E MONXES
O libro que lin
trata sobre a aparición da relixión cristiá en Galicia, e o
poder que tiñan os monxes e os bispos . Di que a aparición do cristianismo dáse na Idade Media con Prisciliano, antes os poboadores galegos crían nas forzas sobrenaturais da natureza e tiñan moitos lugares sagrados. Por iso, cando
despois impuxeron o cristianismo, as igrexas ou as capelas as
construían neses sitios sagrados ou preto deles. Temos como exemplo o
mosteiro de Muraime en Muxía, construído preto da pedra de abalar. Cando xa se impuxo o cristianismo os moxes construíron
mosteiros onde vivían os campesiños a cambio de que traballasen as
súas terras, ademais todos os campesiños cumprían unhas
oracións e uns traballos para renderlle culto a o deus. Había
distintos tipos de monxes uns con máis cargos e outros con menos. Os
monxes naquela época eran os que mais coñecementos tiñan e ensinaban ao resto da sociedade. Isto explica que haxa tantos
mosteiros en Galicia.
Mosteiro de Muraime Muxia
Breve historia de
Galicia
1-OS REIS DE GALICIA
As tribos suevas cruzaron a Península Ibérica por os Perineos, durante anos andaron os suevos pola Península sen asentarse nun lugar de maneira definitiva, xa que a xente da cidade non lle gustaba vivir con estranxeiros...
Hermerico proclamouse rei de Galicia, moito despois reinou en Galicia o rei Teodomiro. Coa chegada de San Martiño de Dumio o cristianismo estendeuse mais profundamente polo reino galego, fundando igrexas nas aldeas, que darían lugar as primeiras parroquias de Galicia.
No ano 711 un exército musulmá cruza arrasando o reino visigodo. Os visigodos non soportaban un tempo tan húmido como o noso, seica que os acatarraba.
De maneira que Galicia quedou libre de visigodos e sen rei, o reino de Galicia estivo gobernado por bispos, ata que foi rei Ordoño ll.
No ano 812 o bispo descubriu o sartego do apóstolo de Santiago e a noticia estendeuse por toda Europa. No ano 1065 Galicia volveu a ter rei propio, García subiu ao trono do próspero reino de Galicia, enganado polos seus propios irmás e foi encerrado nunha gaiola de León , e ao final unha muller puxo a coroa de Galicia na cabeza e era dona Urraca.
BREVE HISTORIA DE GALICIA
OS NOBRES
O libro conta que na Idade Media había tres clases de xente:traballadores, que eran os que producían as cousas que se precisaban para vivir; oradores, que compoñían o clero; e batalladores, que eran os señores dos castelos.
Os nobres galegos fixéronse moi poderosos porque defendían o pobo dos invasores como os musulmáns e así conseguiron extensos territorios nos que as clases máis baixas lle pagaban impostos.
Nalgunhas ocasións os nobres aliábanse cos invasores como fixeron con Almanzor, que quería arrasar Compostela, cabeza da cristiandade pero na catedral, un nobre caeu fulminado por un raio e Almanzor arrasou a cidade respectando o sepulcro do Apóstolo.
Para defender Compostela, o arcebispo Xelmírez mandou construír unha frota e con ela acabaron cos intentos de invasión. Como os nobres non tiñan que batallar dedicábanse á caza con aves de presa amestradas.
Outro aspecto destacado é o apego que estes lle tiñan aos seus apelidos, poñéndoos na fachada da casa e facendo escudos labrados en pedra. Unha familia importante era a dos Castro que tiñan unha filla que se namorou dun infante portugués. Os seus pais que eran reis, non querían que casara cunha galega e decidiron matar á rapaza e o infante, cando reinou, vingouse dos asasinos da súa namorada.
Tamén eran frecuentes as loitas para gobernar as cidades galegas, que estaban en mans de bispos e contra eles enfrontáronse ós veciños dirixidos por nobres pero venceu o bispo e anos despois vingáronse del.
No século XIV chegou a peste negra e con ela, a fame dos campesiños e á nobreza, que para combater isto decidiu subir os impostos e roubar nas outras casas e os veciños rebeláronse e formaron un exércitos: “Os Irmandiños”, que se uniron para combater coa nobreza.
Despois das guerras irmandiñas, os reis de Castela quixeron incorporar a Galicia no seu reino e deixouse de escribir en galego aínda que o pobo foi quen conservou a lingua. Houbo algúns nobres como o mariscal Pardo De Cela que se puxeron contra o dominio dos Reis Católicos. A nobreza foi perdendo o poder que tiña e o pobo tamén perdera nas guerras irmandiñas.
OS NOBRES
O libro conta que na Idade Media había tres clases de xente:traballadores, que eran os que producían as cousas que se precisaban para vivir; oradores, que compoñían o clero; e batalladores, que eran os señores dos castelos.
Os nobres galegos fixéronse moi poderosos porque defendían o pobo dos invasores como os musulmáns e así conseguiron extensos territorios nos que as clases máis baixas lle pagaban impostos.
Nalgunhas ocasións os nobres aliábanse cos invasores como fixeron con Almanzor, que quería arrasar Compostela, cabeza da cristiandade pero na catedral, un nobre caeu fulminado por un raio e Almanzor arrasou a cidade respectando o sepulcro do Apóstolo.
Para defender Compostela, o arcebispo Xelmírez mandou construír unha frota e con ela acabaron cos intentos de invasión. Como os nobres non tiñan que batallar dedicábanse á caza con aves de presa amestradas.
Outro aspecto destacado é o apego que estes lle tiñan aos seus apelidos, poñéndoos na fachada da casa e facendo escudos labrados en pedra. Unha familia importante era a dos Castro que tiñan unha filla que se namorou dun infante portugués. Os seus pais que eran reis, non querían que casara cunha galega e decidiron matar á rapaza e o infante, cando reinou, vingouse dos asasinos da súa namorada.
Tamén eran frecuentes as loitas para gobernar as cidades galegas, que estaban en mans de bispos e contra eles enfrontáronse ós veciños dirixidos por nobres pero venceu o bispo e anos despois vingáronse del.
No século XIV chegou a peste negra e con ela, a fame dos campesiños e á nobreza, que para combater isto decidiu subir os impostos e roubar nas outras casas e os veciños rebeláronse e formaron un exércitos: “Os Irmandiños”, que se uniron para combater coa nobreza.
Despois das guerras irmandiñas, os reis de Castela quixeron incorporar a Galicia no seu reino e deixouse de escribir en galego aínda que o pobo foi quen conservou a lingua. Houbo algúns nobres como o mariscal Pardo De Cela que se puxeron contra o dominio dos Reis Católicos. A nobreza foi perdendo o poder que tiña e o pobo tamén perdera nas guerras irmandiñas.
xoves, 17 de setembro de 2015
Ola, é a miña chegada a este blogue. Chámome Alba é son de 2º E.S.O e neste blogue imos falar das lecturas da clase de atención educativa.
Moi boas tardes, éncheme de orghullo e satisfasión saludarvos nestas datas tan sinaladas de prinsipio de curso meus quiridisimos internautas. <3
Son Marinha.
Boas, hoxe é o meu primer día neste blogue educativo. Son Carla.
Boas, son Sara Cubelo con b de vaca. Tras o discurso tan serio da miña compañeira Marinha agradézovos que sigades lendo, xa que é difícil manter o interese. Ata outra vesssss. :)
Moi boas tardes, éncheme de orghullo e satisfasión saludarvos nestas datas tan sinaladas de prinsipio de curso meus quiridisimos internautas. <3
Son Marinha.
Boas, hoxe é o meu primer día neste blogue educativo. Son Carla.
Boas, son Sara Cubelo con b de vaca. Tras o discurso tan serio da miña compañeira Marinha agradézovos que sigades lendo, xa que é difícil manter o interese. Ata outra vesssss. :)
xoves, 18 de xuño de 2015
EL LÁPIZ ASESINO
Eran los años ochenta y una niña estaba sola por una calle de Vigo, pasaron horas y horas, la niña seguía por la calle. Estaba escapando de un hombre que le quería matar. Al cabo de mucho tiempo parecia que no le seguía así que salió de su escondite, como el asesino era muy listo hizo como si se fuera y cuando la vió salir y la agarró por un brazo y la mató. El asesino salió corriendo para que la policia no le atrapara y le metiera en la cárcel, pero al salir corriendo se le cayó un lápiz al suelo pero no le daba tiempo a cogerlo por que llegaba la policía. Cuándo llegaron los policías no le dieron importancia al lápiz sólo se centraron en la víctima Rebeca. Cuando la examinaron y le encontraron dos agugeros en el corazón pero nunca habían visto esas heridas no sabían si podía ser intentaron descubrirlo pero no sabían, así que llamaron a experto en eso, el se fijó que había grafito que prebenía de un lápiz.
Uno de los policías se acordó que en el escenario del crimen había un lápiz en el suelo así que se pusieron a buscarlo.
Allí no estaba o por lo menos no a la vista. Después cogieron a los perros policías y se pusieron a mirar si lo encontraban, uno de los perros lo encontró y lo mandaron a examinar.
Las huellas eran de un padre de una amiga de Rebeca, el se llamaba Taison los policías lo encontraron y lo metiron en la cárcel.
Eran los años ochenta y una niña estaba sola por una calle de Vigo, pasaron horas y horas, la niña seguía por la calle. Estaba escapando de un hombre que le quería matar. Al cabo de mucho tiempo parecia que no le seguía así que salió de su escondite, como el asesino era muy listo hizo como si se fuera y cuando la vió salir y la agarró por un brazo y la mató. El asesino salió corriendo para que la policia no le atrapara y le metiera en la cárcel, pero al salir corriendo se le cayó un lápiz al suelo pero no le daba tiempo a cogerlo por que llegaba la policía. Cuándo llegaron los policías no le dieron importancia al lápiz sólo se centraron en la víctima Rebeca. Cuando la examinaron y le encontraron dos agugeros en el corazón pero nunca habían visto esas heridas no sabían si podía ser intentaron descubrirlo pero no sabían, así que llamaron a experto en eso, el se fijó que había grafito que prebenía de un lápiz.
Uno de los policías se acordó que en el escenario del crimen había un lápiz en el suelo así que se pusieron a buscarlo.
Allí no estaba o por lo menos no a la vista. Después cogieron a los perros policías y se pusieron a mirar si lo encontraban, uno de los perros lo encontró y lo mandaron a examinar.
Las huellas eran de un padre de una amiga de Rebeca, el se llamaba Taison los policías lo encontraron y lo metiron en la cárcel.
martes, 3 de febreiro de 2015
Habería que ...
habería que...
O
libro que estamos a ler titúlase: Habería
que...
O
protagonista deste libro é un meniño que critica aspectos que están
mal no mundo.
Observou
o mundo e víu guerras, víu fame, a miseria, víu aos poderosos, víu
aos
bosques, víu a contaminación...
bosques, víu a contaminación...
Habería
Que ...
O
neno ergueu a cabeza.
Víu
a lúa, cunha bandeira chantada na súa fronte
e
díxose que habería que arrincarlla,
e
logo pedirlle perdón.
O
Meu habería que
...
Habería
que conseguir que todas as persoas do mundo
tiveran
un lugar onde
durmir,
poder conseguir bos alimentos para comer, para beber.
Un
bo sitio onde poder descansar. Para isto é imprescindible a vida en paz.
Habería
que ...
Habería
que aprender a querer a nosa mascota e non maltratala,
no
mundo hai máis de 10.000 animais maltratados
Habería
que ...
Axudar ás persoas discapacitadas
e
axudalas
cos seus problemas.
Habería
que conseguir un mundo sen guerras,
sen
enfermidades, sen fame,
sen
pobreza.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)