ÁS MAZAS DAS HESPÉRIDES

ÁS MAZAS DAS HESPÉRIDES

Hércules tiña que apoderarse das mazas de ouro no xardín das Hespérides, só Nereo sabía onde se encontraban, mais el nunca rebelaba o seu segredo, pero era difícil de atrapalo porque se escabulle  transformándose, despois dun rato reveloulle onde estaban e púxose en marcha para buscar as mazás de ouro. Cando chegou veu a Prometeo e a unha aguia picándolle o fígado, sin pensalo dúas veces lanzoulle unha frecha atravesándoa e en agradecemento Prometeo díxolle: non entres ti hai un dragón de 100 cabezas, chama ao meu irmán Atlas para que vaia el, pois é o pai das ninfas coñecidas como Hespérides.
Polo tanto Hércules foi ver a Atlas. O titán cargaba sobre os seus ombreiros a bóveda celeste para que o ceo non caera sobre as cabezas dos homes.
Cando Hércules ofreceuse a substituílo colléndolle a bóveda para que puidera ir polas  tres mazás de ouro, o titán aceptou encantado, e ao cabo dunhas horas Atlas estaba de regreso cos froitos :
- ¡¡Vaia que forza tes, Hércules !!
Eu non sabería facelo mellor...
-Estas de broma. ¡¡Eu non che chego nin á soa do zapato !! Toma devólvoche a túa carga.
-¡¡Non te movas !! Quédese hai , xa vou eu a levarlle as mazas a Euristeo da túa parte.
Hércules que intuíu que quería desfacerse da carga actuou con austacia.
-Fagámolo así, pero aguanta ti primeiro a bóveda celeste que quero poñer un coxín nos ombreiros que os teño dolorosos. E el aceptou
- Colleu as mazás de ouro e fuxíu correndo coma un raio . Atlas berrou mais en van que regresara...